Vraagt een werknemer om een tijdelijk arbeidscontract om te zetten in een overeenkomst voor onbepaalde tijd, dan moet de werkgever daar gemotiveerd op reageren. Zo niet, dan krijgt de werknemer zijn zin.
Een vrouw heeft een arbeidsovereenkomst voor zeven maanden. Zij werkt als verkoopmedewerker in een winkel. De arbeidsovereenkomst is twee keer verlengd voor bepaalde tijd. Zes weken voordat het laatste contract afloopt, vraagt de vrouw of haar werkgever het contract wil omzetten in een overeenkomst voor onbepaalde tijd. Twee weken later bericht de werkgever schriftelijk aan haar dat haar contract voor bepaalde tijd eindigt op de eerder afgesproken datum. Dit wordt niet verlengd.
Wet flexibel werken
Bij de rechtbank Limburg eist de vrouw dat het dienstverband wordt hersteld. Ze doet een beroep op de Wet flexibel werken. Daarin staat dat een werknemer de werkgever kan verzoeken om een vorm van arbeid met meer voorspelbare en zekere arbeidsvoorwaarden. De werknemer moet dan ten minste 26 weken bij die werkgever hebben gewerkt. De werkgever moet, indien hij 10 of meer werknemers heeft, binnen een maand schriftelijk en gemotiveerd op dit verzoek beslissen. Gebeurt dit niet, dan wordt de vorm van arbeid aangepast zoals de werknemer had gevraagd.
Geen motivering
Deze werkgever heeft de vrouw alleen schriftelijk laten weten dat haar huidige contract niet wordt verlengd. Volgens de kantonrechter is dit geen reactie op het verzoek van de vrouw die een arbeidscontract voor onbepaalde tijd wil. De werkgever verwijst niet naar haar verzoek en heeft er dus ook niet op gereageerd. Kan dit toch worden gezien als een reactie op het verzoek van de vrouw, dan voldoet het niet aan de eisen van de Wet flexibel werken: er staat geen motivering in. Nu de werkgever niet binnen de voorgeschreven termijn op de voorgeschreven wijze heeft gereageerd, wordt de vorm van de arbeid aangepast conform het verzoek van de vrouw. Zij krijgt van rechtswege een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd.
Geen herstel van dienstverband
Eind goed al goed voor deze werknemer? Nee. De beëindiging van de arbeidsovereenkomst door de werkgever was achteraf niet rechtsgeldig. Maar daartegen had de vrouw moeten opkomen, en wel binnen twee maanden na het ten onrechte gegeven ontslag. Dat heeft zij niet gedaan – zij was te laat. Dit betekent dat de opzegging van de arbeidsovereenkomst niet meer kan worden aangetast. Daar komt bij dat de vrouw ook nooit haar arbeid heeft aangeboden aan deze werkgever: zij is snel daarna elders in dienst getreden. De kantonrechter wijst het verzoek tot herstel van het dienstverband af.
Persoonlijk ontwikkelbudget
De vrouw heeft haar persoonlijk ontwikkelbudget niet helemaal gebruikt en wil dat de werkgever het restant aan haar uitbetaalt. Daar gaat de kantonrechter niet in mee: een dergelijk budget is bedoeld om tijdens het dienstverband persoonlijke ontwikkeling te stimuleren en is niet bedoeld om in geld te worden uitgekeerd aan de werknemer als het niet (volledig) wordt gebruikt. Dan zou immers een prikkel voor de werknemer ontstaan om er geen gebruik van te maken en het zich bij het einde van het dienstverband in geld te laten uitkeren.
