Een bedrijf voert meerdere keren werkzaamheden uit aan hogedrukreinigers van een ander bedrijf en klust daarbij ook aan een kraan. De opdrachtgever betaalt slechts een deel van het daarvoor gefactureerde bedrag. Volgens hem ziet het werk vooral op herstel van een tekortkoming door het klusbedrijf. Krijgt hij gelijk?
Een bedrijf geeft een ander bedrijf opdracht om twee hogedrukreinigers te repareren. De factuur daarvoor (€ 800) wordt netjes betaald. Daarna volgt nog een reparatieopdracht voor een van zijn hogedrukreinigers. Op verzoek van de opdrachtgever wordt er aan die reiniger nog een keer herstelwerk uitgevoerd. Er wordt dan – eveneens op zijn verzoek – ook aan een kraan geklust. Voor deze werkzaamheden krijgt de opdrachtgever een nieuwe factuur (€ 198), maar die betaalt hij niet.
Overeenkomst van opdracht
Het bedrijf dat het werk verrichtte eist bij de rechtbank Zeeland-West-Brabant betaling van de factuur voor arbeid en materiaal, inclusief rente en kosten: in totaal een bedrag van € 243. Het baseert zich daarbij op de tussen partijen gesloten overeenkomst van opdracht, op grond waarvan het werk is gedaan.
Ondeugdelijk gepresteerd
De opdrachtgever erkent dat er werkzaamheden aan de hogedrukreiniger zijn uitgevoerd, maar betwist dat hij daarvoor moet betalen. Hij vindt dat de € 800 die hij al betaald had volstaan om de hogedrukreinigers goed te laten werken. De latere werkzaamheden aan een van de reinigers waren niet nodig geweest als het werk meteen goed was uitgevoerd. Volgens hem heeft het bedrijf dat het werk verrichtte ondeugdelijk gepresteerd. De latere reparatie was nodig door een fout van het klusbedrijf. Het ging dus om herstelwerkzaamheden van de eerdere reparatie.
Dat er aan de kraan is gewerkt erkent de opdrachtgever ook, maar in de berekende arbeidstijd kan hij zich niet vinden. Er is maar een half uurtje gewerkt, stelt hij, en daarvoor wil hij best betalen, en voor de nieuwe contactsleutels ook. Samen komt dat volgens hem uit op € 35.
Niet tekortgeschoten
Wat vindt de kantonrechter? Tussen partijen staat vast dat er in opdracht van het bedrijf werkzaamheden zijn uitgevoerd aan de hogedrukreiniger. Ook staat vast dat een monteur van het klusbedrijf op verzoek van de opdrachtgever werkzaamheden heeft uitgevoerd om de kraan te laten opstarten en verrijden. Deze werkzaamheden zijn in rekening gebracht. De vraag: moet de opdrachtgever die factuur betalen?
De opdrachtgever heeft volgens de kantonrechter niet (genoeg) gemotiveerd weersproken dat de monteur heeft vastgesteld dat de hogedrukreiniger goed werkte. Ook bij de latere reparatie heeft hij onvoldoende onderbouwd dat die niet goed is uitgevoerd en dat het klusbedrijf tekort is geschoten. Daarbij weegt mee dat niet is gebleken dat hij na het monteursbezoek het bedrijf in gebreke heeft gesteld, of de overeenkomst buitengerechtelijk heeft ontbonden. Dus is niet aangetoond dat het bedrijf dat de werkzaamheden heeft verricht is tekortgeschoten in de uitvoering daarvan. De opdrachtgever moet de kosten van het uitgevoerde reparatiewerk dan ook betalen.
Redelijke prijs
Uit wat partijen zeggen blijkt dat de factuur ziet op álle door het klusbedrijf gemaakte kosten. Op grond daarvan concludeert de kantonrechter dat ook de post ‘arbeid’ op de factuur gaat over werkzaamheden aan de hogedrukreiniger én de kraan. Nu nergens uit blijkt dat partijen een bepaalde prijs hebben afgesproken, moet worden uitgegaan van een redelijke prijs. Het gefactureerde bedrag vindt de kantonrechter niet onredelijk. De factuur van € 198 moet dan ook helemaal betaald worden.
Te laat
De opdrachtgever stelt nog dat tussen partijen is afgesproken dat het klusbedrijf alleen een diagnose zou stellen en daarna zou aangeven wat de reparatiekosten zouden zijn, die niet hoger mochten zijn dan de waarde van de hogedrukreinigers. Dit is echter niet onderbouwd, en bovendien komt hij hier te laat mee. De kantonrechter gaat hier dan ook aan voorbij.
De opdrachtgever moet ook de door het klusbedrijf gemaakte buitengerechtelijke incassokosten betalen. In totaal krijgt dat bedrijf € 238 van hem.
