Een man koopt bij een groot computerbedrijf twee spelcomputers voor in totaal € 1.000. Na ontvangst wil hij de koop ongedaan maken en maakt hij gebruik van zijn herroepingsrecht. Hij zegt de spelcomputers te hebben teruggestuurd naar de verkoper, maar die stelt de producten nooit te hebben ontvangen. De koper wil het aankoopbedrag terug en stapt naar de rechtbank Rotterdam.
De man zegt niet waarom hij de computers niet meer wilde. Dat hoeft hij ook niet te doen; hij heeft het recht de koop zonder opgaaf van redenen ongedaan te maken (herroepen). Toch was een korte verklaring hier wel op zijn plaats geweest, stelt de kantonrechter.
Risico
In ieder geval geldt, zo oordeelt de kantonrechter vervolgens, dat de koper vanaf het moment van ontvangst van de artikelen het risico daarvoor draagt – zo staat het in de wet. Stuurt hij de producten retour, dan gaat het risico terug naar de verkoper op het moment dat die ze weer heeft ontvangen. Dit is anders als de koper ‘op goede gronden het recht op ontbinding van de koop of op vervanging van de zaak inroept’, zo staat in de wet. In dat geval blijft het risico bij de verkoper. In deze zaak blijft na ontvangst van de spelcomputers het risico bij de man totdat het computerbedrijf ze weer terug in huis heeft. De man stelt nog dat het risico ook bij het bedrijf blijft wanneer hij zonder reden de koop ongedaan maakt, maar daar denkt de kantonrechter anders over. Herroeping is immers iets anders dan ontbinding [klaarblijkelijk bedoelt de rechter: ontbinding op grond van wanprestatie]; voor dat laatste is een tekortkoming van de verkoper vereist en hiervan is geen sprake.
De man zegt de spelcomputers te hebben teruggestuurd, maar het computerbedrijf, dat in het buitenland is gevestigd, stelt ze nooit te hebben ontvangen. Dat ze afgeleverd zijn, blijkt ook niet uit de door de koper overgelegde documenten. Het risico is dus bij hem gebleven.
Verzekeren
Nu het bedrijf de spelcomputers nooit heeft terugontvangen, ziet de kantonrechter niet in waarom het de aankoopprijs zou moeten terugstorten. Die eis van de koper wordt dan ook afgewezen. Als de man het risico op verlies wilde beperken, had hij zijn retourzending maar moeten verzekeren, voegt de kantonrechter daar nog aan toe.
Verkoopwaarden
De man stelt verder nog dat de verkoper in het aankoopproces niet duidelijk heeft gemaakt dat híj de verkoper was. Daardoor heeft de man eerst het verkeerde bedrijf gedagvaard, en de daarvoor gemaakte kosten wil hij daarom vergoed hebben (ruim € 600). Ook hier vangt hij bot. In de verkoopwaarden van het computerbedrijf staat dat de koop met deze onderneming wordt gesloten. Dat dit bij zijn aankoop anders was, heeft de man niet aangetoond. Het aankoopbedrag krijgt hij dus niet terug en ook de kosten voor de eerdere procedure niet. Hij moet zelf de buidel tasten, nu de proceskosten voor zijn rekening komen.
