Een vrouw neemt een middag vrij, terwijl haar werkgever daarvoor in reactie op haar last minute-verzoek geen toestemming had gegeven. Ze wordt op staande voet ontslagen. Dat was terecht, zo oordeelt de kantonrechter van de rechtbank Rotterdam.
De vrouw werkt als administratief medewerkster bij een keukenzaak op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. Ze is net twee maanden in dienst als ze een officiële waarschuwing krijgt omdat ze de afgesproken uren niet maakt. Een dag later moet haar werkgever haar aanspreken op haar gedrag: ze slaat met en trapt tegen deuren en gaat abnormaal met collega’s om.
Ontslag op staande voet
De dag erna vraagt de werkneemster haar werkgever uit het niets om een middag vrij. Ze wil daarbij geen reden geven. De werkgever geeft geen toestemming, waarop de vrouw toch de werkvloer verlaat en niet meer bereikbaar is. Dit is voor de werkgever reden haar op staande voet te ontslaan. De vrouw vecht dit ontslag aan bij de kantonrechter. Daarnaast wil ze dat het relatie- en concurrentiebeding in haar arbeidsovereenkomst wordt vernietigd.
Dringende reden
Voor een ontslag op staande voet is volgens de wet een dringende reden nodig. Dringende redenen zijn zodanige gedragingen van een werknemer die ten gevolge hebben dat van de werkgever redelijkerwijze niet verlangd kan worden dat die de arbeidsovereenkomst laat voortduren. Of sprake is van een dringende reden hangt af van alle omstandigheden van het geval, waaronder ook de persoonlijke omstandigheden van de werknemer.
Geen toestemming
Volgens de kantonrechter is er hier op basis van alle omstandigheden van de situatie sprake van een dringende reden. De vrouw had geen toestemming om de bewuste middag vrij te nemen. Ze vroeg naar eigen zeggen wel om toestemming, maar kreeg deze niet, mede omdat haar verzoek voor de werkgever op het laatste moment kwam zonder dat daarbij een reden werd gegeven, ook niet in algemene zin.
Werkweigering
De vrouw verliet daarna toch het werk met de mededeling ‘ik vertrek’, terwijl zij vooraf was gewaarschuwd voor de mogelijke consequenties van het zonder toestemming verlaten van de werkplek en het weigeren om te werken. Pogingen van de werkgever om de werkneemster telefonisch te bereiken liepen tot twee keer toe op niets uit, omdat zij de oproepen niet beantwoordde. Hiermee was volgens de kantonrechter sprake van werkweigering.
Omstandigheden
Op basis van dit alles kan volgens de kantonrechter worden gesproken van een dringende reden, ook als de persoonlijke situatie van de vrouw in acht wordt genomen. Haar arbeidsverleden bij de keukenwinkel was kort (twee maanden) en zeker niet vlekkeloos. Ze had al een officiële waarschuwing gekregen en was al aangesproken op haar wangedrag. Het voorval is dus niet een op zichzelf staand incident. De gedragingen van de vrouw hebben naar het oordeel van de kantonrechter tot gevolg dat van de werkgever redelijkerwijs niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst langer te laten voortduren.
Concurrentie- en relatiebeding
En het concurrentie- en relatiebeding in de arbeidsovereenkomst: ziet de kantonrechter reden dat te vernietigen, zoals de werkneemster wil? Een concurrentiebeding in een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd is alleen rechtsgeldig als uit de bij dat beding opgenomen schriftelijke motivering van de werkgever blijkt dat het beding noodzakelijk is vanwege zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen. Omdat de keukenzaak heeft laten weten de vrouw niet te zullen houden aan het concurrentie- en relatiebeding worden deze door de kantonrechter vernietigd. De vrouw heeft inmiddels een functie elders.