Ondanks dat de naam anders doet vermoeden, heeft het recht van reclame niets met de reclame op televisie te maken. Het recht van reclame is een recht van verkopers om hun goederen terug te halen. De verkopers ‘reclameren’ dan de goederen, en daarom wordt deze bevoegdheid recht van reclame genoemd.
Goederen geleverd, maar waar blijft de betaling?
Helaas zal elke leverancier te maken krijgen met wanbetalers. De goederen worden geleverd, maar een betaling blijft uit. De leverancier blijft dan achter zonder zijn goederen en zonder geld. Gelukkig heeft een leverancier in Nederland een aantal mogelijkheden om zijn goederen terug te halen. De meest gebruikte middelen zijn een beroep op een eigendomsvoorbehoud of het ontbinden van de koop en het daarbij terugeisen van de goederen.
In veel gevallen zal het met bijvoorbeeld een beroep op een eigendomsvoorbehoud lukken om de goederen terug te krijgen. Wil een leverancier een beroep kunnen doen op een eigendomsvoorbehoud, dan moet er wel aan een aantal vereisten zijn voldaan. Het eigendomsvoorbehoud moet bijvoorbeeld wel overeen zijn gekomen met de koper en dat blijkt in de praktijk nog wel eens mis te gaan. Dit is helemaal een groot probleem als de koper failliet gaat. De leverancier krijgt dan te maken met een curator en die gaat goed uitzoeken of de leverancier wel het recht heeft om een beroep te doen op een eigendomsvoorbehoud.
En wat als nu inderdaad blijkt dat de leverancier geen beroep kan doen op een eigendomsvoorbehoud? In dat geval kan het recht van reclame een uitweg bieden.
Recht van reclame
Het recht van reclame is geregeld in art. 7:39 BW. Op grond van dit artikel kan een verkoper zijn verkochte goederen terugeisen als de koper niet betaalt. De vereisten voor een beroep op recht van reclame zijn anders dan bijvoorbeeld de vereisten voor een beroep op een eigendomsvoorbehoud. Het kan dus zo zijn dat een leverancier zijn spullen niet kan terugkrijgen met een beroep op een eigendomsvoorbehoud, maar wel op basis van het recht op reclame.
In welke gevallen kan een beroep worden gedaan op een recht van reclame? Dit kan in de gevallen waar 1) er sprake is van een roerende zaak (dus geen onroerende zaak zoals een huis of een boot) en 2) de koopprijs niet is betaald.
In die gevallen kan de leverancier proberen zijn spullen terug te halen bij de koper. Dit doet de leverancier door 1) te zorgen dat de koper in verzuim is (dit is een juridische term, en betekent ongeveer dat de koper genoeg kansen heeft gehad om de betaling te doen) en 2) zijn goederen terug te eisen met een schriftelijke verklaring.
Het recht van reclame werkt hetzelfde in een faillissementssituatie als in een niet-faillissementssituatie. Waar leveranciers bij curatoren nog wel eens achter het net vissen met een beroep op een eigendomsvoorbehoud, is het voor curatoren moeilijker om een tijdig verzoek tot reclame naast zich neer te leggen. De enige uitzondering in een faillissementssituatie is dat de curator de goederen mag houden als hij alsnog de gehele koopprijs betaalt. Dan gaat het recht van reclame niet op en kan de leverancier de goederen niet terugeisen. Maar dan heeft de leverancier alsnog zijn betaling ontvangen, dus die zal daar niet rouwig om zijn.
Valkuilen
Uit de hiervoor genoemde vereisten blijkt dat het recht van reclame een sterk (en vooral makkelijk) middel voor leveranciers is om goederen terug te krijgen. Zijn er dan geen valkuilen of uitzonderingen denkbaar waardoor het recht van reclame toch niet gebruikt kan worden? Natuurlijk zijn die er wel. De belangrijkste:
- de goederen moeten nog in dezelfde ‘staat’ zijn (dit is bijvoorbeeld niet meer het geval als geleverd meel tot brood is verwerkt);
- als de koper de goederen inmiddels heeft doorverkocht aan een derde die geen rekening hoefde te houden met uitoefening van het reclamerecht;
- als allebei deze termijnen zijn verlopen: zes weken na het opeisbaar worden van de koopprijs en zestig dagen na opslag van de zaak onder de koper.
Vooral dit laatste punt is belangrijk: de leverancier kan dus gewoonweg te laat zijn! Houd daarom goed de termijnen na de verkoop in de gaten.
Conclusie
Ondanks de uitzonderingen is het recht van reclame in veel gevallen toepasbaar. Daarom is het zo opvallend dat er in de praktijk weinig gebruik van wordt gemaakt. Als curator vind ik dit uiteraard niet erg, want zo blijven veel goederen alsnog in het faillissement die de curator vervolgens kan verkopen.
Leveranciers hebben nog veel te winnen bij het terughalen van hun goederen. Het is aan te bevelen om, in een faillissementssituatie of daarbuiten, zo’n kwestie voor te leggen aan een van de advocaten van ons kantoor. Die kunnen dan voor u bekijken of een beroep op het recht van reclame kan helpen om de goederen terug te krijgen.
