Een man blijft weigeren mee te werken aan een faillissementsonderzoek. Daarom mag de verzekerde bewaring worden verlengd. De dwang die van de verzekerde bewaringstelling uitgaat is nog steeds gerechtvaardigd en proportioneel, om hem zo te dwingen de benodigde informatie te geven.
Een man die in 2020 in staat van faillissement is verklaard, wordt in januari 2023 in verzekerde bewaringstelling gesteld nadat hij onjuiste en onvoldoende documenten heeft aangeleverd. De curator vraagt de rechtbank Overijssel de verzekerde bewaring met 30 dagen te verlengen.
Informatieverplichting
De man werkt volgens de curator nog steeds niet mee aan het faillissementsonderzoek. Zo zou hij liegen over zijn inkomsten tijdens het faillissement en de auto’s die op zijn naam staan. Ook ontdekte de curator dat de man zijn salaris op de bankrekening van zijn partner, buiten de boedel om, heeft ontvangen. Daarnaast heeft hij de vragen niet beantwoord die de curator hem voor de zitting heeft toegestuurd en de gevraagde informatie niet verstrekt. Hierdoor voldoet hij niet aan zijn informatieverplichting.
Ook de rechter-commissaris (rc) vindt dat de man door de verzekerde bewaring tot het geven van inlichtingen moet worden gedwongen en dat de bewaring met 30 dagen verlengd moet worden. Het belang van de curator bij voortzetting van de gijzeling om zo de benodigde inlichtingen te verkrijgen, weegt zwaarder dan het belang van de man bij zijn vrijheid, aldus de rc.
Proportionaliteitseis
Het is aan de rechtbank om een afweging te maken tussen de op de man rustende informatieverplichting en de inbreuk op zijn persoonlijke vrijheid. Deze zogenaamde proportionaliteitseis valt in het nadeel van de man uit. De rechtbank acht het namelijk zeer onwaarschijnlijk dat de man wel zal meewerken als de verzekerde bewaring nu wordt beëindigd. Het is immers niet de eerste keer dat hij in verzekerde bewaring is gesteld. Ook is voldoende vast komen te staan dat de man zich niet houdt aan zijn informatieverplichting, nu hij meerdere keren tegen de curator heeft gelogen.
Ziekelijk liegen
Het lijkt er volgens de rechtbank wel op dat de man begint in te zien dat hij de curator moet informeren als hij wil dat er een eind komt aan de verzekerde bewaringstelling. Hij is ook daadwerkelijk begonnen met het geven van informatie, terwijl hij dat voor die tijd niet deed. Dit maakt dat de bewaring zijn vruchten afwerpt. Maar omdat de man eerder vaker heeft gelogen en bovendien wegens ziekelijk liegen onder behandeling is bij een instelling voor forensische psychiatrie, is het volgens de rechter onzeker of hij de vragen naar waarheid heeft beantwoord. Om het waarheidsgehalte ervan te kunnen nagaan zal de man eerst met documenten moeten komen, waarna de curator de kans moet krijgen om die te bestuderen en de antwoorden te verifiëren. De dwang die van de verzekerde bewaring uitgaat is daarom nog steeds gerechtvaardigd en proportioneel. De rechtbank wijst het verzoek van de curator tot verlenging toe.
