Een haarverfbehandeling bij de kapper gaat helemaal verkeerd. De kapper biedt aan het probleem te herstellen, maar dat komt hem heel duur te staan.
Een vrouw gaat naar de kapper om haar haren te laten kleuren. Maar de juiste kleur wordt niet bereikt en ook een tweede behandeling pakt niet goed uit. De vrouw kampt met ernstig haaruitval, verdunning en verkleuring. De kapper betaalt direct de onkosten (€ 407) terug en biedt aan het haar te herstellen met behandelingen, knipbeurten, opnieuw kleuren en verzorgingsproducten voor thuis. Als de gewenste haarlengte is bereikt (de vrouw wil 50 cm, zoals het eerst was), krijgt zij nog een jaar extra gratis haarkleuren en knippen.
Herstelafspraken
Ruim een jaar werkt de kapper aan deze ‘herstelafspraken’. Als de vrouw weer een nieuwe behandeling wil, stelt de kapper voor eerst het haar te beoordelen. Dat wil de vrouw niet, zij gaat naar een andere kapsalon. Als ze daarna terugkeert, zegt de eerste kapper dat hij stopt met de herstelafspraken. Hij vindt dat het beoogde resultaat is bereikt en nu een andere kapper het haar heeft behandeld, is het onduidelijk geworden wie verantwoordelijk is voor het haar. Wel kan de klant nog het extra servicejaar krijgen. Bij de kantonrechter (rechtbank Amsterdam) vraagt zij om een schadevergoeding.
Inspanningsverplichting
De vrouw en de kapper zijn het niet eens over wat precies is afgesproken. De vrouw vindt dat er een resultaatsverplichting is, maar volgens de kantonrechter houden kappersdiensten een inspanningsverplichting in. Ze hebben immers te maken met externe factoren zoals stijlen, föhnen, blonderen, verven, het dragen van extensions, gezondheid en leefstijl. De vrouw had wel mogen verwachten dat de behandeling zo lang duurt tot de gewenste haarlengte is bereikt. De kantonrechter hanteert een bijzondere redenering. Haar groeit ongeveer 1 centimeter per maand en als de vrouw het haar helemaal had afgeschoren, zou het 50 maanden duren voordat zij haar haar weer op de oude lengte had. De herstelfase zou dus 50 maanden moeten duren. In die periode moest de kapper zich inspannen om het haar zoveel mogelijk in de gewenste staat te krijgen.
Vervangende schadevergoeding
Uiteindelijk heeft de kapper 17 maanden gewerkt voordat hij de behandeling stopte. Dat betekent dat de vrouw nog 33 maanden tegoed heeft, of de waarde van 33 maanden behandeling. Het gaat om anderhalf keer per maand knippen à € 71 (€ 3.514,50), vier keer per jaar een verfbehandeling à € 106 (€ 1.166), twee keer per maand een andere behandeling à € 37,50 (€ 2.475) en maandelijks voor € 75 aan verzorgingsproducten (€ 2.475). In het extra servicejaar zouden deze kosten € 858 zijn geweest. In totaal bedraagt de vervangende schadevergoeding € 10.488,50.
Matigen
Daar schrikt de kapper van. Hij heeft uit goede wil de herstelafspraken gemaakt en zich niet gerealiseerd wat de verstrekkende gevolgen daarvan zouden zijn. Dat ziet de kantonrechter ook in. De kapper heeft de vrouw ruimhartig willen compenseren voor een behandeling die verkeerd is uitgepakt, ook al was de vrouw gewezen op de risico’s. De kantonrechter matigt het bedrag van de schadevergoeding met 25 procent. Wel eist de vrouw een inflatiecorrectie. Het uiteindelijke bedrag dat de kapper deze klant moet betalen, is € 8.514.
