Ilse Broens studeert rechten en werkt daarnaast één dag in de week op het secretariaat bij De Kempenaer. De coronatijd vond ze best lastig, maar ze is niet iemand die afwacht. Vooral haar liefde voor dans heeft haar geholpen.
Interview door Berry Kessels
De moordaanslag op Peter R. de Vries greep haar aan. ‘Het raakte me’, zegt Ilse Broens. Zij studeert nog en wil zich specialiseren in strafrecht. ‘Als je zware zaken doet, sta je in the picture. Toch hield hem dat niet tegen.’
‘Achter kleinere zaken schuilt vaak een heel verhaal’
Eén dag in de week werkt ze bij De Kempenaer Advocaten naast haar studie rechten in Nijmegen. Eerder voltooide ze haar bachelor rechten aan de HAN University of Applied Sciences. Ze twijfelde lang tussen ondernemingsrecht en strafrecht. Een toevallige stage in het strafrecht gaf de doorslag. ‘Ik vond de zaken veel herkenbaarder. Het sprak me meer aan.’ Als ze over een paar jaar afgestudeerd is, ziet ze zichzelf in dit rechtsgebied werken. Vaak zijn het de grote mediazaken die veel aandacht trekken, maar tijdens haar stage heeft ze gemerkt dat politierechterzaken net zo interessant zijn. ‘Achter kleinere zaken schuilt vaak een heel verhaal. Er speelt zoveel meer dan de daad alleen.’
Op zoek naar nuance
Van kinds af aan was zij ‘iemand van de regeltjes en de gerechtigheid’, zoals ze dat zelf noemt. ‘Als er iets gebeurde wat niet kon, zat ik er bovenop. Dit is nu nog steeds het geval, maar ik ben wel anders naar situaties gaan kijken.’ Mede door haar studie heeft ze geleerd om de nuance op te zoeken. ‘Een tijd geleden dacht ik regelmatig zwart/wit en wat oppervlakkig. Nu kijk ik naar alle omstandigheden en verdiep ik me eerst in een onderwerp.’
Bezigheden naast studie
Momenteel werkt ze een dag naast haar studie bij De Kempenaer, eerder zat ze evenmin stil. Ze was lid van de opleidingscommissie op de HAN die adviseert over verbeteringen van het onderwijs. Eenmaal per zes jaar worden de opleidingen op het hbo door de overheid beoordeeld. ‘Ik heb me onder andere beziggehouden met de accreditatie van rechten. Heel interessant. Daarnaast was ik een van de aanspreekpunten voor studenten (en docenten). Het is mooi om je op verschillende vlakken in te zetten en een bijdrage te kunnen leveren.’
Een groot deel van haar studie speelde zich af tijdens de coronapandemie. Dat viel niet mee. ‘Ik ging niet naar het café. Ik hield me streng aan de regels. Vervelend: ik was steeds degene die niet kwam.’ Eenzaam voelde ze zich zelden. Bijna ieder weekend is ze bij haar ouders. Haar vriendinnen van de middelbare school ziet ze regelmatig. En in haar studentenhuis in Nijmegen is altijd wel iemand om mee te kletsen.
‘Mijn hoofd leegmaken. Dat houdt me fris.’
Dansen heeft haar ook geholpen. De liefde voor dans begon al op vierjarige leeftijd. Eerst alleen ballet, maar dat werd al snel uitgebreid met streetdance, modern, jazz en spitzen. Daarnaast zingt ze graag. ‘Op mijn middelbare school, het Thomas a Kempis College in Arnhem, zat ik bij het koor van de toneelvereniging.’ Ze zingt en danst nog steeds graag. Elke week gaat ze terug naar haar ouderlijk dorp om bij de dansschool waar ze al jaren danst een paar uurtjes les te volgen. ‘Dat is heerlijk. Lekker bewegen. Mijn hoofd leegmaken. Dat houdt me fris.’