In haar jonge jeugdjaren droomde ze ervan om advocaat te worden, maar naarmate ze ouder werd, raakte die ambitie op de achtergrond. Een beroepskeuzetest op de middelbare school bracht haar weer bij het recht en zo begon ze aan een studie rechten. Tijdens haar studie maakte ze kennis met De Kempenaer Advocaten, waarna ze snel besloot haar carrière daar te beginnen.
Berry Kessels
Veenendaal, Culemborg, Wageningen – de noordelijke Rijnoever in Gelderland was vroeger bij uitstek geschikt voor tabaksteelt. Iets verderop, in Kampen, maakt De Olifant nog steeds furore. Vanuit Culemborg werden ooit sigaren geleverd voor het staatsbanket dat koningin Wilhelmina in 1946 aanbood aan Winston Churchill, de oorlogsheld die zelden zonder een forse sigaar tussen de vingers werd gefotografeerd. Veel van de sigarenproductie is verdwenen, op een enkele volhouder na.
Maar de nalatenschap maakt van Anne-Fleur van der Elst een gelukkig mens. Zij woont sinds enkele jaren in een voormalig sigarenpakhuis. ‘Heerlijk’, vindt ze. ‘Ik ben graag buiten, wandelen, met de hond lopen, in de tuin werken.’
Fascinatie voor advocatuur
Als meisje al droomde ze van een loopbaan als advocaat. ‘Ik weet niet waarom, maar zo lang als ik me kan herinneren wil ik al advocaat worden. Raar eigenlijk, want niemand in mijn familie is jurist.’ Inmiddels werkt ze als advocaat bij De Kempenaer Advocaten. Met dank aan haar oma en opa, want die wakkerden het vuurtje aan. Met kerst vroeg ze aan hen boeken over advocaten. Zo las ze op haar vijftiende al Kijken in de ziel – Strafpleiters van Coen Verbraak. ‘Ik heb ze nog steeds in de kast staan.’
Haar fascinatie bleef, maar de advocatuur verdween naar de achtergrond toen ze ouder werd. Ze groeide op en doorliep basisschool en havo. Wat moest het vervolg worden? Zoals zoveel jongeren van rond de zestien had ze geen idee. Een beroepskeuzetest op de middelbare school leverde twee suggesties op. Verpleegkunde liet ze schieten. ‘Ik ben geen nachtmens’, zegt ze lachend. ‘Het eerste waar ik aan moest denken waren de nachtdiensten.’ Maar de tweede suggestie haalde haar meisjesdroom weer boven: advocaat worden. Ze ging rechten studeren aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen. Na een jaar had ze haar propedeuse binnen en maakte ze de overstap naar de universiteit. ‘Het hbo paste niet bij mij. De hele dag klassikale lessen. De universiteit vond ik veel fijner. Die gaf vrijheid, je mocht zelf zaken uitzoeken.’ Ondanks waarschuwingen dat de overstap van propedeuse hbo naar universiteit niet altijd goed gaat, schoof ze soepeltjes door.
Studeren, stage lopen en werken
Ze ging studeren in Utrecht. ‘De opleiding daar en de stad spraken me aan.’ Toch ging ze niet in Utrecht wonen. Verhuizen had weinig zin: de verstikkende coronadeken lag over het land en haar studententijd speelde zich grotendeels achter de computer af. ‘Bijna alles was online: hoorcolleges, werkgroepen. Al snel zat iedereen met de camera uit voor het scherm.’ Geen ideale omstandigheden om het studentenleven te leren kennen, maar ze sloeg zich er op haar manier doorheen.
Bij De Kempenaer heeft ze een ervaren advocaat, de patroon, die haar begeleidt. Hij ondersteunde haar ook toen ze tijdens haar masteropleiding stage liep bij De Kempenaer. Een heerlijke tijd. Niet alleen vanwege de goede sfeer op kantoor. ‘Anders dan ik van mijn vriendinnen hoorde over hun stages, mocht ik van alles doen: zelf juridische adviezen schrijven, echt zelfstandig werken.’ Ze werd gestimuleerd, ook vanwege haar vlotte pen. Lezen en schrijven vond ze als klein meisje al leuk. ‘Ik schreef verhaaltjes op de lagere school.’
De Kempenaer houdt de adviezen graag helder, duidelijk en compact en dat ging haar goed af. Zo goed dat haar latere patroon haar enige tijd na de stage benaderde of ze de sectie huurrecht wilde komen versterken. Daar wilde hij zelfs een paar maanden voor wachten tot ze haar studie had afgerond. Na twee gesprekken was het beklonken. Als advocaat heeft ze regelmatig contact met cliënten. Heerlijk, vindt ze. ‘Ik heb tijdens mijn studie vijf jaar bij een verzekeringsmaatschappij gewerkt. ‘Daar had ik regelmatig klantcontact en heb ik veel geleerd.’
“Het is belangrijk om gestructureerd en zorgvuldig te werken.”
Rustig en gestructureerd vult ze haar dagen. Ze plant haar programma zorgvuldig. In yoga en aquarelleren vindt ze haar ontspanning. Heel overzichtelijk. ‘Dit trekt mij ook aan in de advocatuur: het scheppen van orde in de chaos. Het is belangrijk om gestructureerd en zorgvuldig te werken als er veel op je bordje ligt. Ik ben er klaar voor om mijn eigen verhaal in de advocatuur te gaan schrijven.’