Voor ambtenaren gelden zware eisen aan hun integriteit. Het meenemen van een fietszadel uit het gemeentelijk milieudepot, waar fietsen staan die moeten worden afgevoerd, pakte voor deze ambtenaar bijzonder slecht uit.
De ambtenaar kwam voor zijn werk regelmatig op het gemeentelijke afvalbrengstation. Daar staat ook een opslaghok, waarin de gemeente allerlei voorwerpen opbergt, zoals rondslingerende fietsen. Dat hok was afgesloten, maar op camerabeelden is te zien dat de ambtenaar een schuifdeur met enige kracht openduwt en daarbij een slot forceert. Zo kon hij het hok aan de zijkant ingaan. De eerste keer kwam hij binnen, maar de sleutel die hij wilde gebruiken om het zadel van een fiets te halen paste niet. Een tweede keer kwam hij binnen met een baco. De fietsen worden toch afgevoerd, redeneerde hij, en dat zadel kon hij goed gebruiken omdat zijn eigen fietszadel kapot was. De gemeente ontslaat hem op staande voet en doet aangifte wegens diefstal – een zaak die het Openbaar Ministerie later seponeert.
Integriteit
De ambtenaar eist bij de rechtbank Den Haag een transitievergoeding (€ 14.015), een vergoeding wegens onregelmatige opzegging (€ 10.902) en een billijke vergoeding (€ 40.910). De kantonrechter oordeelt: dit gedrag is niet wat een goed ambtenaar betaamt, een ambtenaar behoort intrinsiek integer te zijn. Met de diefstal heeft de ambtenaar het vertrouwen dat de gemeente in hem – als werknemer en ambtenaar – mocht hebben, ernstig beschaamd. Het ontslag op staande voet is terecht, zeker nu het ook braak betrof en de man daarover heeft gelogen. Dat het fietszadel nauwelijks waarde heeft, maakt niet uit, en ook niet dat de ambtenaar zich niet eerder schuldig heeft gemaakt aan integriteitsschendingen. Het is inherent aan het begrip integriteit dat dit met één relevant vergrijp is geschonden. Diefstal na braak is een ernstig feit, de gemeente had niet hoeven te volstaan met een officiële waarschuwing. Met dit ontslag mocht de gemeente ook een signaal afgeven aan andere werknemers dat dit soort integriteitsschendingen niet worden getolereerd en dat daartegen fors wordt opgetreden.
Transitievergoeding
In principe hoeft de gemeente geen transitievergoeding te betalen, omdat het eindigen van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen van deze werknemer. De kantonrechter heeft echter de wettelijke bevoegdheid een transitievergoeding toch geheel of gedeeltelijk toe te kennen als het onredelijk of niet billijk is als de werknemer helemaal niets krijgt. Dat is hier het geval, oordeelt de kantonrechter: de ambtenaar had geen andere integriteitsschendingen op zijn naam staan en het fietszadel is eigenlijk niks waard. De man krijgt de helft van de gevraagde transitievergoeding, € 7.007.